ALKMAAR - Het was misschien wel de meest opvallende transfer in het amateurvoetbal van deze zomer, de stap van voormalig prof Marko Vejinović naar derdeklasser Alkmaarsche Boys. De technicus geeft aan dat plezier zijn grootste drijfveer is om weer terug te keren op de velden en dat dit op een lager niveau gebeurt maakt hem niets uit.


Profvoetbal gaat uiteraard voornamelijk om presteren en de knikkers, maar Vejinović is immer een echte liefhebber geweest, hetgeen altijd in zijn spel was terug te zien. Nadat hij na het seizoen 2023-2024 zijn laatste wedstrijd voor Heracles Almelo had gespeeld besloot hij zich te gaan ontwikkelen als jeugdtrainer bij één van zijn voormalige clubs, Feyenoord. Daar was hij afgelopen seizoen assistent-trainer van de O16-ploeg en schuift komend seizoen door naar Feyenoord O17.

De technische begaafde middenvelder begon ooit zijn loopbaan bij Zeeburgia in zijn geboorteplaats Amsterdam en via de jeudopleidingen van Ajax en FC Utrecht kwam hij uiteindelijk in 2008 bij AZ terecht. Daar mocht hij in januari 2009, het seizoen dat AZ kampioen van Nederland werd, zijn debuut maken in het eerste elftal. Na dat seizoen tekende hij echter een contract bij Heracles Almelo alwaar hij vier jaar lang een vaste waarde was en een transfer naar Vitesse verdiende. Na twee jaar Arnhem volgde de stap naar Feyenoord en ook in De Kuip speelde Vejinović twee seizoenen. In 2017 keerde Vejinović terug bij AZ en hetzelfde zou hij een paar jaar later ook bij Heracles Almelo doen. Tussendoor speelde Vejinović ook nog voor ADO Den Haag en clubs in Polen en China. Na bijna 400 wedstrijden in het betaalde voetbal besloot de middenvelder in juni 2024 het profvoetbal achter zich te laten.

Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan, want de inmiddels 35-jarige Vejinović merkte dat hij het spelletje miste. De keuze voor Sportpark Overdie lijkt dan ook verrassend, maar gezien het feit dat de familie van zijn grote liefde Sophie Fleur, met wie hij inmiddels tien jaar getrouwd is, en enkele van zijn vrienden een connectie hebben met de "Boys", was dat het ook weer niet.

"Het belangrijkste is dat ik het spelletje miste en wil gewoon nog een paar jaar plezier hebben in het zelf voetballen. Bij deze club heb ik vrienden en bekenden en Alkmaarsche Boys komt over als een familiaire vereniging dus ik kijk er naar uit om hier aan de slag te gaan". Donderdagavond werd Vejinović alvast verwelkomt toen hij een shirt ontving met het rugnummer 18, het nummer waarmee hij ook zijn carrière bij Heracles afsloot.

Hoe de toekomst van Vejinović er bij Boys gaat uitzien en of dat in de selectie is of een lager elftal laat hij nog in het ongewis. "Ik train vier dagen in de week bij Feyenoord met zaterdag als wedstrijddag. Daarnaast moet ik eerst weer fit worden, want ik ben op dit moment herstellende van een scheur in een borstspier. Ik verwacht echter snel aan te sluiten en dan met plezier als drijfveer hier te gaan ballen en daar kijk ik nu al naar uit."


Foto's: DP Sportfotografie