ALKMAAR – Tijdens de nieuwjaarswedstrijd bij Alcmaria Victrix werd Mark Leering in het zonnetje gezet. Bijna twintig seizoenen en de driehonderd wedstrijden gepasseerd. Een logische reden om de middenvelder die inmiddels een stapje terug heeft gedaan in het zonnetje te zetten.

Het aantal wedstrijden is niet exact bijgehouden, maar kijkend naar het aantal seizoenen, in combinatie met weinig blessureleed, heeft Mark Leering globaal genomen de driehonderd wedstrijden inmiddels wel bereikt. ‘Vanaf mijn 17e tot mijn 37e heb ik in het eerste gespeeld. Ik ben er twee seizoenen tussenuit geweest’, vertelt de middenvelder die sinds dit seizoen in het tweede elftal van de Alkmaarse club speelt. Het spelletje is volgens de Alkmaarder immers te leuk om helemaal te stoppen. ‘De gezelligheid er om heen. Na afloop in de kantine, en op donderdagavond. Je wilt toch beetje bezig zijn en dan is het leuker om met selectie mee te trainen dan in de veteranen te spelen.’

Mijlpaal
Als aanvallende middenvelder maakte Leering het nodige mee bij Alcmaria Victrix. Promoties en degradaties. Die kampioenschappen blijven een hoogtepunt, dat blijft het leukste’, vervolgt Leering. De mijlpaal van driehonderd wedstrijden kan ook als een hoogtepunt worden gezien. ‘Het is leuk dat er vanuit de club bij wordt stilgestaan. Persoonlijk vindt ik het leuk, maar ook voor andere jongens die dit bereiken. Net zoals bij debutanten. Het Nederlands Elftal heeft een haasje, wij een Alkmaars kaasje. Het zijn de kleine extra dingen die gewaardeerd worden.’

Stapje terug
Door gezinsuitbreiding besloot Leering dit seizoen in het tweede te spelen. Een lager niveau, maar tegelijkertijd een mooi niveau waarop de routinier jonge teamgenoten wat probeert bij te leren en te coachen. ‘Je ziet dat ze daar iets van aannemen.’

Kijkend naar de huidige prestaties van het eerste zondagteam van Alcmaria (derde) weet Leering dat de ploeg het ook zonder zijn hulp goed doet. En het plafond nog zeker niet bereikt heeft. ‘Als het bij elkaar blijft kan het een mooie middenmotor kan worden in de Derde Klasse, met misschien een uitstapje naar de Tweede Klasse’, zegt de middenvelder. Niveaus waar Leering op acteerde en met een goed gevoel op kan terugkijken. Want die driehonderd wedstrijden werden met plezier beleefd. ‘Vooral tegen ploegen uit de buurt’, kijkt Leering terug op de tijd in de Derde Klasse. ‘Als we hadden gewonnen of verloren gingen we een café in op het Waagplein. Dan kom je jongens van de andere clubs tegen, dan kan je een beetje sarren.’